Baba Saim Taşçı (47), umutlarını hala yitirmediklerini belirtip, “Çocuğumun yerini söylesinler, kimseden davacı olmayacağım. Yeter ki bizim bu ateşimizi söndürsünler. 18 yıldır her gün yüreğimiz yanıyor” dedi.
Olay, 9 Nisan 2006’da meydana geldi. Buca ilçesinde oturan Saim- Bedriye Taşçı (50) çifti, ailece Kaynaklar bölgesindeki piknik alanına gitti. Gün boyunca piknik yapan, oyunlar oynayan Taşçı ailesi, akşam saatlerinde eve dönmek üzere hazırlık yaptığı sırada, o zaman 5 yaşında olan kızları İlayda’nın olmadığını fark etti. Kendi çabalarıyla arama yapan çifte, jandarma ekipleri de destek oldu.
Yol üzerindeki güvenlik kameralarının kayıtlarına bakılırken, köpeklerle piknik alanında günlerce arama yapıldı. Çok sayıda ihbarın değerlendirilmesine rağmen bir sonuç alınamadı. Buca ilçesindeki polis okulunda işçi olarak çalışan baba Saim Taşçı, olayın üzerinden 18 yıl geçmesine karşın acılarının tazeliğini koruduğunu söyledi.
‘YETKİLİLERDEN HALA YARDIM BEKLİYORUM’
Hala kızından bir haber alamadıklarını anlatan Saim Taşçı, “İnşallah en kısa zamanda belki kendisi çıkar bizi bulur. O zaman mutlu oluruz. Yetkililerden hala yardım bekliyorum. Olayın yeniden gündeme gelmesini istiyorum. Şu anda bir gelişme yok. Ne bir görgü tanığı ne bir şahit var. Ellerini vicdanlarına koysunlar çünkü mutlaka orada birisi, bu çocuğu gördü. Umudumuz hala var. Çocuğumun yerini söylesinler, kimseden davacı olmayacağım. Yeter ki bizim bu ateşimizi söndürsünler. 18 yıldır her gün yüreğimiz yanıyor. Sadece bir gece bizim yerimize kendilerini koysunlar. Bize bir telefon açsınlar, çocuğun burada desinler. Gidip onu alayım, davacı bile olmayacağım” diye konuştu.
SOKAKTA GÖRSEM BİLE TANIMAM’
İlayda kaybolduğu günden beri yoğun şekilde arama çalışması yaptıklarını belirten 3 çocuk babası Taşçı, “Baba olarak gereken bütün girişimleri yaptım. Bugün benim başıma gelen yarın başkasının başına da gelebilir. İlayda o zaman 5 yaşındaydı. Şu anda 23 yaşında. Sokakta görsem bile tanımam. Ancak o bizi bulabilir ya da onu götüren geri getirebilir. İlayda’nın kaybolduğu yere artık kimse gitmiyor. Orada hiçbir Allah’ın kulu yok. Artık ailece kalabalık yerlere ayda, yılda 1 kez gidebiliyoruz. Gittiğimiz zaman aklımıza İlayda geliyor. Hep evimizde oturuyoruz. Pikniğe gidemiyoruz ama umudumuzu kaybetmedik. Çocuğumuz 1 gün gelecek ama ne zaman? Sadece ölmeden çocuğumu görsem, o bana yeter. Tek umudum bu. Onun yokluğunu sürekli hissediyoruz” dedi.
’18 YILDIR ÖLÜ GİBİYİZ’
Her gün telefonundan kızının fotoğraflarına bakan Taşçı, İlayda’nın adına bir sosyal medya hesabı açtıklarını belirtip, “Telefonumda kızımın fotoğrafları var. Onun adına sosyal medya hesabı açtık. Her gün kontrol ediyorum, paylaşım yapıyorum. Belki biri insafa gelir, ‘Bu çocuğu gördüm’ der diye bekliyoruz. Çocuğumun yerini bilen varsa söylesinler. Kimseden davacı olmayacağım. Yeter ki bizim bu ateşimizi söndürsünler. 18 yıldır her gün yüreğimiz yanıyor. Hep telefonumu açtığımda karşımda o var. İnşallah bir gün gelir. O zaman bizden mutlusu olmaz. 18 yıldır ölü gibiyiz” diye konuştu.
